title
کد خبر: 20219
00
احساسم، زندگی را برایم سخت کرده است

سلام. با توجه به نوع سوال شما و آن گنگی که در شیوه مطرح کردنش داشتید و یا به عبارت دیگر شکی که داشتید در خصوص اینکه آنچه را که در ذهن دارید را به طور کامل مطرح کنید یا خیر و با توجه به تجربه‌ای که من در کار با مراجعین دارم، تقریبا این برداشت را در من ایجاد کرد که گویا شما راحت نیستید در مورد مسئله تان صحبت کنید. شاید می‌ترسید که قضاوت شوید. مثلا ممکن است فکر کنید که اگر سوالتان را واضح مطرح کنید یا درباره‌اش صحبت کنید، این برداشت پیش بیاید که خدای ناکرده شما اختلال روانی خیلی حادی دارید یا می ترسید که از نظر اخلاقی برچسب نامناسبی به شما زده شود.

به گزارش «بهداشت نیوز» اولا می توانم نگرانی تان را بفهمم. درک می کنم که همه ما مسئله‌هایی داریم که در دوره‌هایی از زندگی می تواند اذیت‌مان کند و خیلی راحت نباشیم که راجع به آن صحبت کنیم. ممکن است آن مساله برای شما بار عاطفی عمیقی داشته باشد؛ مثلا بار عاطفی مثبت دارد مانند داشتن علاقه به کسی یا برعکس بار عاطفی منفی دارد مانند احساس گناه. ممکن است خیلی مسئله عمیقی برای شما باشد که راحت نیستید راجع به آن با هرکسی صحبت کنید. خوب ما هم خیلی تایید نمی کنیم که فرد هرجایی سفره دلش را پهن کند؛ اما یک مشاور امین، باتجربه، کارآزموده به نظر من می‌تواند به شما خیلی کمک کند. چون وقتی شما با یک مشاور صحبت می کنید، دیگر مجبور نیستید بار سنگین آن مساله را به تنهایی به دوش بکشید و شما در یک فضای امن مانند اتاق درمان درباره اش صحبت می کنید که تا حدی کمک می کند که تخلیه هیجانی صورت بگیرد. مشاور با شما همدلی می کند، همراهی می کند، نشان می دهد که حرفتان را فهمیده است. درباره امنیت اتاق مشاوره نیز لازم است این توضیح را بدهم که روانشناس مجرب، امین و رازدار مراجع خودش است و حتی از نظر قانونی نیز اجازه ندارد اطلاعات شما را در اختیار هیچ فرد و هیچ نهاد یا سازمانی قرار دهد مگر آنکه پای زندگی کسی مطرح باشد؛ مثلا یک فرد برای روان‌شناسش بگوید که یک تصمیم عینی و جدی دارد برای خودکشی؛ برنامه ریزی دقیقی هم کرده است و مثلا امشب تصمیم دارد که خودش را بکشد. در چنین موقعیتی مشاور مجبور است که مسئله را به مراجع ذیربط یا به خانواده آن فرد اطلاع دهد یا به نحوی کمک کند که جان آن فرد حفظ شود. در ضمن این را هم اضافه کنم که روان‌شناسان در طول دوران تحصیلشان آموزش می‌بینند که از زاویه دید مراجع به قضیه نگاه کنند، با مراجعشان همدلی کنند، قضاوتش نکنند و از نظر اخلاقی دید خوب و بد به قضیه نداشته باشند. در کنار آن باید توجه داشت که اکثر مشکلات روان‌شناختی در بین بخشی از افراد مختلف جامعه عمومیت دارد. این‌گونه نیست که اگر شخصی وسواس فکری دارد، مختص خود آن فرد باشد. بالاخره افراد دیگری نیز هستند که همان مسئله را تجربه می کنند. حال ممکن است کمی شدت آن یا محتوایش متفاوت باشد. حتی من بعید می دانم مراجعی بتواند برای من مسئله‌ای را مطرح کند که یا خود تجربه اش نکرده باشم  یا به نوعی برخی از مراجعینم آن را تجربه نکرده باشند.

 بنابراین من به شما توصیه می کنم حتما یک روانشناس مجرب پیدا کنید که بتوانید به او اعتماد کنید و درباره مسئله تان با او صحبت کنید؛ هرچیزی که باشد. اگر درگیری عاطفی است یا دلبستگی عاطفی ممنوعه است، مسئله ایست که فکر می کنید از نظر جامعه یا عرف ممنوع و غلط است، حتی اگر مسئله جنسی است که خیلی طبیعی است؛ چون بسیاری از جوانان با مسائل جنسی دست به گریبان هستند یا تمایلات خاصی وجود داشته باشد یا حتی از نظر جامعه به نظر شما غیر اخلاقی باشد باز هم توصیه می کنم درباره آن صحبت کنید و تنهایی این بار را به دوش نکشید. توجه داشته باشید که شما در اوایل جوانی تان هستید و اینکه شما فرصت هایی دارید که از نظر اجتماعی ، تحصیلی و شغلی رشد کنید و اجازه ندهید یک فکر آزار دهنده یا هرچیزی که هست روی سایر جنبه های زندگی تان سایه بیندازد و خدای ناکرده به شما آسیب بزند. برایتان آرزوی آرامش و شادی دارم.

 

منبع: سپیده دانایی


مرتبط ها
ارسال نظر
حداکثر تعداد کاراکتر نظر 200 ميياشد .
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
اینستاگرام بهداشت نیوز