نوشیدنی‌هایی که در هر جای مدرسه ارائه می‌شوند، بهتر است فقط شامل آبمیوه شیرین نشده، شیر، آب بطری شده یا آب‌های معدنی گازدار، شیر کم‌چربی یا بدون چربی یا جانشین شیر باشند.
به گزارش «بهداشت نیوز» اگر می‌خواهیم در مدرسه محیط نسبتا سالمی را برای کودکان ایجاد کنیم، آن محیط شبیه چیست؟
خب، می‌توانیم بگوییم بهتر است ناهارهای آماده شده در مدرسه راهکارهای تغذیه‌ای را برآورده کنند اما برای کودکان جذاب نیز باشند.
حتی می‌توانیم با وارد کردن دانه‌های کامل و سبزی‌ها و میوه‌های تازه بیشتر استانداردهای USDA را بهتر از پیش کنیم.
می‌توانیم به کودکان زمان کافی برای خوردن و هضم کامل غذاهای‌شان بدهیم، در حال حاضر حدود 20 درصد مدارس برای خوردن غذاهای‌شان بیست دقیقه یا کمتر وقت می‌دهند. (وقتی کودکان خیلی سریع بخورند، زمانی که طول می‌کشد تا بدن پس از غذا، احساس سیری و خشنودی کند، به تاخیر می‌افتد).
غذا خوردن خیلی سریع یا در حال دویدن می‌تواند منجر به پرخوری شود. می‌توانیم برای غذاهای رقابتی که می‌توانند خارج از محل ناهارها فروخته شوند محدودیت‌هایی بگذاریم.
بخواهیم که غذاهای پر از قند یا چربی، به ویژه غذاهای فرایند شده دارای شیرین‌کننده‌ها و چربی‌های ترانس افزودنی، در مدرسه فروخته نشوند.
در عوض می‌توانیم ماشین‌های‌فروش را با میوه، اسنک‌های دارای دانه کامل، محصولات لبنی کم‌چرب، آبمیوه‌های 100 درصد و بطری‌های آب پر کنیم.
می‌توانیم با هر نوع معامله با شرکت‌های خصوصی برای مالکیت انحصاری فروش غذای آماده یا نوشابه گازدار به کودکانمان مخالفت کنیم و آنها را به سوی انتخاب‌های سالم‌تر وسوسه نماییم.
اینها فقط برخی از راه‌هایی هستند که می‌توانند وضعیت غذای مدارس را بهبود بخشند و همگی راهبردهایی هستند که در مدارس تمام کشورها آزمایش و ترویج داده می‌شوند.
در طی چند سال گذشته، حرکت رو به رشدی برای نوآوری و بهتر کردن تغذیه مدارس وجود داشته است.
مشکل در حال رشد چاقی کودکی، بسیاری از مسئولان و رژیم‌شناسان مدارس را برای ایجاد تغییرات مثبت در سطح محلی برانگیخته است.
برای مثال
1) برنامه‌های مزرعه، به مدرسه در فراهم سازی محصول کشاورزی محلی کمک می‌کنند.
مدرسه‌ای در ناحیه‌ای از کالیفرنیا یک "محل عرضه محصولات کشاورزی"، همراه با سفرهایی به فروشگاه‌های کشاورزی، پروژه باغچه مدرسه و آموزش درباره محصول را ایجاد نموده است.
2) بعضی مدارس، نوشابه گازدار و آبنبات را در مدرسه ممنوع کرده اند- مدرسه آنها را نمی‌فروشد و دانش‌آموزان اجازه آوردن این غذاها را به محوطه مدرسه ندارند.
3) بعضی از مدرسه ها" نوشابه گازدار و آبنبات را در ماشین‌های فروشش با آب، آبمیوه و غذاهای اسنک سالم‌تر جایگزین می کنند. با درخواست دانش‌آموزان، میوه و ماست بعدا افزوده شد.
4) برخی مدارس روش جدیدی دارند که فروش تمام نوشابه‌های گازدار، نوشیدنی‌های ورزشی و غذاهای اسنک پرچربی، پر قند را که با برنامه صبحانه و ناهار ملی مدرسه USDA رقابت می‌کنند، ممنوع می‌کند.
دانش‌آموزان می‌توانند از بین غذاهای سالم‌تر مانند شیرهای کم‌چربی و بدونچربی، وعده‌های غذایی کوچک آبمیوه‌ها (طبیعی) و آب بطری شده و نیز وعده غذایی و اندازه‌های کوچک‌تر چیپس را انتخاب کنند.
برنامه‌های متنوع دیگری همگی با هدف تبدیل مدارس به مکان‌های حامی سلامت، و نه جاهایی که از خوردن ناسالم سود می‌برند در حال شکل‌گیری‌اند.
یکی از بزرگترین بهانه‌های تغییر ندادن سیستم، ترس از آن است که مدارس با ارتقا سلامت پول را از دست خواهند داد.
وقتی کودکان در خانه‌های با آگاهی بهداشتی پرورش می‌یابند، یاد می‌گیرند که در خارج از منزل توقع غذاهای مغذی را داشته باشند.
زمانی که انتخاب‌های واقعی که مزه خوب می‌دهند به دانش‌آموزان عرضه می‌شوند، اجبارا مصرف غذای ناسالم را در طول روز، انتخاب نخواهند نمود.
کمی تجسس کنید
هنگامی که کودک شما به یک مهدکودک یا مدرسه جدید وارد می‌شود، محیط غذا را در آن موسسه بررسی کنید.
خود برنامه ناهار همچنین غذاهای موجود در محوطه مدرسه، هم داخل و هم خارج ناهارخوری را بررسی کنید.
بیشتر مدارس منویی را که انواع خوراک‌های اصلی سرو شده در آنجا را جزء به جزء شرح می‌دهد، برای بچه‌ها مهیا می‌کنند.
اما نگاهی ساده به منو انداختن همیشه چیزی در مورد جزئیات به شما نمی‌گوید. تکه‌های نان از دانه کامل تهیه شده‌اند یا نه؟
آیا مدرسه شیر کم‌چرب یا کامل ارائه می‌کند؟ آیا سبزی‌ها در سس سبک پخته شدند یا در کره غرق شده‌اند؟ گوشت گاو چقدر لخم است؟ علاوه بر توجه به ناهارهای مدرسه، کشف کنید که چه کسی تصمیم می‌گیرد چه غذاها و نوشیدنی‌هایی در ماشین‌های فروش ارائه شود و آیا مدرسه خط مشی‌هایی درباره محتوای تغذیه‌ای، غذاها دارد، ماشین‌ها در کجا قرار دارند و بچه‌ها چه زمانی می‌توانند به آنها دسترسی یابند.
1) بهتر است تمام غذا از مقررات USDA برای چربی، چربی اشباع، کلسترول و محتوای مغذی تبعیت کنند.
2) بهتر است میوه‌ها و سبزی‌ها در تمام وعده‌ها ارائه شوند، با میوه‌ها و سبزی‌های تازه که مرتبا عرضه می‌شوند.
3) نوشیدنی‌هایی که در هر جای مدرسه ارائه می‌شوند، بهتر است فقط شامل آبمیوه شیرین نشده، شیر، آب بطری شده یا آب‌های معدنی گازدار، شیرکم‌چربی یا بدون چربی یا جانشین شیر (مانند برنج یا شیر سویای غنی شده با کلسیم) باشند.
4) هر ماشین فروش غذا در محوطه مدرسه بهتر است نوشیدنی‌ها و اسنک‌های سالم عرضه کند (آبنبات، غذاهای شیرین شده، کالاهای پخته شده و چیپس‌های حاوی چربی‌های ترانس را محدود یا حذف کنند، و غذاهای سالم‌تر مانند کراکرهای دانه کامل، میوه تازه، ماست و پنیر رشته‌ای کم‌چرب را عرضه کنند).
5) مدرسه بهتر است سیاست‌هایی برای عرضه خوراک‌های سالم‌تر در فعالیت‌ها و موسسات خیریه مدرسه ایجاد کند.
مدرسه بهتر است غذاهای آماده مارک‌دار را عرضه نکند یا با شرکت‌های خصوصی که مدرسه را به ارائه کردن نوشیدنی‌های غیرالکلی یا اسنک‌های ناسالم در ماشین های فروش ملزم می‌کنند قرارداد نبندد.
6) بهتر است نوشیدنی‌ها و غذاها تا حد امکان به اندازه مناسب کودکان درآیند- برای مثال قوطی‌های کوچک آبمیوه به جای بطری‌های بزرگ 16 یا 20 اونسی.
7) بهتر است کودکان زمان کافی برای نشستن و خوردن ناهار و نیز زمان تنفس قبل و پس از ناهار داشته باشند.
برای تغییر هر سیستمی فشار لازم است و مدارس فقط وقتی سیاست‌های تغذیه‌ای‌شان را تغییر می‌دهند که والدین بر محیطی سالم برای کودکان‌شان پافشاری کنند.
منبع: زندگی آنلاین
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.