کد خبر: 45028
تاریخ انتشار: جمعه 15 دي 1396 - 18:28
عفونت دستگاه ادراری عبارت از عفونت در سیستم ادراری است.
به گزارش بهداشت نیوز، عفونت دستگاه ادراری عبارت از عفونت در سیستم ادراری است. سیستم ادراری از موارد زیر تشکیل شده است: کلیه ها، حالب، مثانه و مجرای ادرار. بیشتر عفونتها در مجرای ادرار و مثانه اتفاق می افتند. عفونت ادراری می تواند از مثانه بطرف بالا رفته و سبب گرفتاری کلیه ها گردد.
چه عواملی سبب عفونت ادراری می شوند؟
علت عفونت ادراری اکثرا باکتریها هستند. در حالیکه بطور طبیعی باکتریها در پوست، روده ها و مدفوع وجود دارند، ولی آنها در شرایط عادی در داخل ادرار دیده نمی شوند. وقتی باکتری از یکی از منابع فوق وارد سیستم ادراری می شود، در آنجا تکثیر پیدا کرده و سبب عفونت ادراری می گردد. بعضی از مواردیکه سبب ورود و تکثیر باکتریها به سیستم ادراری می شوند، عبارتند از:
· فشرده شدن حالبها توسط رحم بزرگ شده و ایجاد انسداد نسبی در آنها
· رابطه زناشوئی
· سوندها یا کاتترهای ادراری
· آلوده شدن واژن به مدفوع
آیا خانمهای حامله بیشتر مبتلا به عفونت ادراری می شوند؟
هر فردی می تواند مبتلا به عفونت ادراری شود، ولی آن در خانمها بویژه خانمهای حامله بسیار شایعتر است. در خانمهای حامله هورمونها سبب تغییراتی در سیستم ادراری می شوند که آنرا مستعد ابتلا به عفونت ادراری می کند. هورمون پروژسترون سبب اتساع حالبها شده و عضلات حالب را شل می کند و این سبب کندی تخلیه ادرار توسط حالبها می شود و علاوه از آن رحم بزرگ شده به حالبها فشار آورده و تخلیه ادرار را بیشتر با مشکل مواجه می کند. دیگر اینکه ادرار خانمهای حامله کمتر اسیدی بوده و حاوی قند زیادتری است و هر دو عوامل مذبور سبب افزایش استعداد به عفونت ادراری می شوند. در ضمن رحم بزرگ شده به مثانه نیز فشار وارد کرده و از خالی شدن کامل آن جلوگیری می کند و هر موقع ادرار در مثانه باقی بماند، باکتریها در آن تکثیر پیدا کرده و سبب عفونت ادراری می شوند. عفونت ادراری در سیستم ادراری را به دو دسته تقسیم می کنند: عفونت دستگاه ادراری تحتانی (شامل مجرای ادرار و مثانه) و عفونت دستگاه ادراری فوقانی (شامل حالبها و کلیه ها). عفونت دستگاه ادراری تحتانی خطرناک نیست ولی اگر درمان نشود عفونت به طرف بالا سرابت کرده و سبب عفونت دستگاه ادراری فوقانی می گردد که خطرناک است. عفونت کلیه ها نیازمند بستری در بیمارستان است. در خانمهای حامله که دارای عفونت عفونت دستگاه ادراری تحتانی هستند، بعلت ادرار باقیمانده اگر درمان نشوند، عفونت بطرف بالا و کلیه ها رفته و آنها را در گیر می سازد. هر نوع عفونت ادراری در خانمها باید درمان شود تا از گسترش آن بطرف کلیه ها جلوگیری گردد.
یک خانم حامله چگونه می تواند دارای عفونت ادراری هست یا نه؟
علائم عفونت ادراری عبارتند از:
· تکرر ادرار و احساس نیاز فوری به ادرار کردن
· مشکل در ادرار کردن
· احساس سوزش هنگام ادرار کردن
· احساس درد در قسمت تحتانی شکم و کمر
· ادرار کدر و بد بو
وقتی عفونت کلیه ها را گرفتار سازد، خانم حامله باید در بیمارستان بستری شود، علائم عفونت کلیه عبارتند از:
· تب و لرز و تعریق
· درد و حساسیت پهلو
· تهوع و استفراغ
اگر خانم حامله ای در کشت ادرار دارای عفونت باشد ولی هیچونه علامتی نداشته باشد، چه باید بکند؟
به آن عفونت ادراری بدون علامت می گویند که باید حتما درمان شود. عفونت ادراری بدون علامت سبب زایمان زودرس و نوزاد با وزن کم می شود. اگر این نوع عفونت ادراری درمان نشود شانس ابتلا به عفونت کلیه خیلی زیاد و حدود ۴۰ درصد است.
آیا عفونت ادراری در خانم حامله می تواند سبب مشکلات جدی گردد؟
اگر ماقبت و درمان صحییح انجام شوند، بندرت مشکلات جدی پیش می ایند. اکثر عفونتها محدود به مجرای ادرار و مثانه هستند، ولی بعضا این عفونت کلیه ها را گرفتار کرده و سبب مشکلات جدی می گردد.
اگر یک خانم حامله فکر می کند که دارای عفونت ادراری است، چه باید بکند؟
اگر خانم حامله ای فکر می کند که دارای عفونت ادراری می باشد، باید آنرا با پزشک معالج درمیان بگذارد. با انجام آزمایشات ساده می توان وجود عفونت ادراری را ثابت کرد. علاوه ز عفونت ادرای باید دید که عامل آن چه نوع باکتری است. گاها در صورتیکه لازم باشد نباید منتظر جواب آزمایشات شد، بلکه درمان را باید هرچه زودتر شروع کرد.
عفونت دستگاه ادرای چگونه درمان می شود؟
درمان با انتی بیوتیکها است. خانمهای حامله باید حداقل ۷ و یا طبق نظر پزشک دارو دریافت کنند. علائم معمولا ظرف ۳ روز از بین می روند ولی درمان را نباید قطع کرد. مسئله مهم نوع آنتی بیوتیک تجویزی است، چون خانمهای حامله نیازمند داروهائی هستند که سبب آسیب به جنین نشوند.
چگونه می توان از ابتلا به عفونت ادراری پیشگیری کرد؟
· حداقل ۸ لیوان آب در روز مصرف کنید.
· هنگام استفاده از دستشوئی خود را از جلو به عقب تمیز کنید نه از عقب به جلو
· قبل و بعد از رابطه زناشوئی مثانه خود را خالی کنید
· اگر هنگام نزدیکی از ژلهای مرطوب کننده استفاده می کنید از نوعی استفاده کنید که محلول در آب باشد
· هیچ وقت از دوش واژینال استفاده نکنید
· از مواد خوشبو کننده، اسپری ها، مواد شوینده تبلیغاتی و صابونهای قوی استفاده نکنید
· اگر از پد استفاده می کنید آنرا مرتب عوض کنید
· قبل از رابطه زناشوئی دستگاه تناسلی را با آب گرم بشوئید
· لباش زیر از جنس نخی استفاده کنید
· در حمام بجای استفاده از وان از دوش استفاده کنید
· از پوشیدن لباس زیر و شلوار تنگ اجتناب کنید.
اگر خانمی فبل از حاملگی دارای مشکلی است که سبب عفونت ادراری مکرر در وی می شود، مثل برگشت ادراری، باید قبل از حامله شدن مشکل مذبور بر طرف شده و حداقل شش ماه از آخرین عفونت ادراری وی گذشته باشد.
چه عواملی سبب عفونت ادراری می شوند؟
علت عفونت ادراری اکثرا باکتریها هستند. در حالیکه بطور طبیعی باکتریها در پوست، روده ها و مدفوع وجود دارند، ولی آنها در شرایط عادی در داخل ادرار دیده نمی شوند. وقتی باکتری از یکی از منابع فوق وارد سیستم ادراری می شود، در آنجا تکثیر پیدا کرده و سبب عفونت ادراری می گردد. بعضی از مواردیکه سبب ورود و تکثیر باکتریها به سیستم ادراری می شوند، عبارتند از:
· فشرده شدن حالبها توسط رحم بزرگ شده و ایجاد انسداد نسبی در آنها
· رابطه زناشوئی
· سوندها یا کاتترهای ادراری
· آلوده شدن واژن به مدفوع
آیا خانمهای حامله بیشتر مبتلا به عفونت ادراری می شوند؟
هر فردی می تواند مبتلا به عفونت ادراری شود، ولی آن در خانمها بویژه خانمهای حامله بسیار شایعتر است. در خانمهای حامله هورمونها سبب تغییراتی در سیستم ادراری می شوند که آنرا مستعد ابتلا به عفونت ادراری می کند. هورمون پروژسترون سبب اتساع حالبها شده و عضلات حالب را شل می کند و این سبب کندی تخلیه ادرار توسط حالبها می شود و علاوه از آن رحم بزرگ شده به حالبها فشار آورده و تخلیه ادرار را بیشتر با مشکل مواجه می کند. دیگر اینکه ادرار خانمهای حامله کمتر اسیدی بوده و حاوی قند زیادتری است و هر دو عوامل مذبور سبب افزایش استعداد به عفونت ادراری می شوند. در ضمن رحم بزرگ شده به مثانه نیز فشار وارد کرده و از خالی شدن کامل آن جلوگیری می کند و هر موقع ادرار در مثانه باقی بماند، باکتریها در آن تکثیر پیدا کرده و سبب عفونت ادراری می شوند. عفونت ادراری در سیستم ادراری را به دو دسته تقسیم می کنند: عفونت دستگاه ادراری تحتانی (شامل مجرای ادرار و مثانه) و عفونت دستگاه ادراری فوقانی (شامل حالبها و کلیه ها). عفونت دستگاه ادراری تحتانی خطرناک نیست ولی اگر درمان نشود عفونت به طرف بالا سرابت کرده و سبب عفونت دستگاه ادراری فوقانی می گردد که خطرناک است. عفونت کلیه ها نیازمند بستری در بیمارستان است. در خانمهای حامله که دارای عفونت عفونت دستگاه ادراری تحتانی هستند، بعلت ادرار باقیمانده اگر درمان نشوند، عفونت بطرف بالا و کلیه ها رفته و آنها را در گیر می سازد. هر نوع عفونت ادراری در خانمها باید درمان شود تا از گسترش آن بطرف کلیه ها جلوگیری گردد.
یک خانم حامله چگونه می تواند دارای عفونت ادراری هست یا نه؟
علائم عفونت ادراری عبارتند از:
· تکرر ادرار و احساس نیاز فوری به ادرار کردن
· مشکل در ادرار کردن
· احساس سوزش هنگام ادرار کردن
· احساس درد در قسمت تحتانی شکم و کمر
· ادرار کدر و بد بو
وقتی عفونت کلیه ها را گرفتار سازد، خانم حامله باید در بیمارستان بستری شود، علائم عفونت کلیه عبارتند از:
· تب و لرز و تعریق
· درد و حساسیت پهلو
· تهوع و استفراغ
اگر خانم حامله ای در کشت ادرار دارای عفونت باشد ولی هیچونه علامتی نداشته باشد، چه باید بکند؟
به آن عفونت ادراری بدون علامت می گویند که باید حتما درمان شود. عفونت ادراری بدون علامت سبب زایمان زودرس و نوزاد با وزن کم می شود. اگر این نوع عفونت ادراری درمان نشود شانس ابتلا به عفونت کلیه خیلی زیاد و حدود ۴۰ درصد است.
آیا عفونت ادراری در خانم حامله می تواند سبب مشکلات جدی گردد؟
اگر ماقبت و درمان صحییح انجام شوند، بندرت مشکلات جدی پیش می ایند. اکثر عفونتها محدود به مجرای ادرار و مثانه هستند، ولی بعضا این عفونت کلیه ها را گرفتار کرده و سبب مشکلات جدی می گردد.
اگر یک خانم حامله فکر می کند که دارای عفونت ادراری است، چه باید بکند؟
اگر خانم حامله ای فکر می کند که دارای عفونت ادراری می باشد، باید آنرا با پزشک معالج درمیان بگذارد. با انجام آزمایشات ساده می توان وجود عفونت ادراری را ثابت کرد. علاوه ز عفونت ادرای باید دید که عامل آن چه نوع باکتری است. گاها در صورتیکه لازم باشد نباید منتظر جواب آزمایشات شد، بلکه درمان را باید هرچه زودتر شروع کرد.
عفونت دستگاه ادرای چگونه درمان می شود؟
درمان با انتی بیوتیکها است. خانمهای حامله باید حداقل ۷ و یا طبق نظر پزشک دارو دریافت کنند. علائم معمولا ظرف ۳ روز از بین می روند ولی درمان را نباید قطع کرد. مسئله مهم نوع آنتی بیوتیک تجویزی است، چون خانمهای حامله نیازمند داروهائی هستند که سبب آسیب به جنین نشوند.
چگونه می توان از ابتلا به عفونت ادراری پیشگیری کرد؟
· حداقل ۸ لیوان آب در روز مصرف کنید.
· هنگام استفاده از دستشوئی خود را از جلو به عقب تمیز کنید نه از عقب به جلو
· قبل و بعد از رابطه زناشوئی مثانه خود را خالی کنید
· اگر هنگام نزدیکی از ژلهای مرطوب کننده استفاده می کنید از نوعی استفاده کنید که محلول در آب باشد
· هیچ وقت از دوش واژینال استفاده نکنید
· از مواد خوشبو کننده، اسپری ها، مواد شوینده تبلیغاتی و صابونهای قوی استفاده نکنید
· اگر از پد استفاده می کنید آنرا مرتب عوض کنید
· قبل از رابطه زناشوئی دستگاه تناسلی را با آب گرم بشوئید
· لباش زیر از جنس نخی استفاده کنید
· در حمام بجای استفاده از وان از دوش استفاده کنید
· از پوشیدن لباس زیر و شلوار تنگ اجتناب کنید.
اگر خانمی فبل از حاملگی دارای مشکلی است که سبب عفونت ادراری مکرر در وی می شود، مثل برگشت ادراری، باید قبل از حامله شدن مشکل مذبور بر طرف شده و حداقل شش ماه از آخرین عفونت ادراری وی گذشته باشد.
منبع: دکتر صفری نژاد
نی نی بان
ارسال نظر
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.