چه زمانی کودکان به آنتی بیوتیک نیاز دارند؟

به گزارش بهداشت نیوز، هنگامی که کودک شما بیمار می شود، طبیعی است که از پزشک وی انتظار داشته باشید با تجویز دارویی مانند آنتی بیوتیک حال او را به سرعت بهبود ببخشد. آنتی بیوتیک ها در از بین بردن باکتری ها به شدت موثر هستند، اما بسته به علائم و شدت بیماری کودک، ممکن است انتخاب صحیحی محسوب نشوند. پزشکان معتقدند: "آنتی بیوتیک ها تنها در مقابل باکتری ها اثربخش هستند، بدین معنا که در بیماری های ویروسی چون سرماخوردگی و آنفلوانزا بی فایده می باشند." در ادامه به بررسی برخی نکات در این خصوص می پردازیم:

دربیماریهای زیر ممکن است برای کودکان آنتی بیوتیک تجویز شود:

تب بالا. تب نشانه ای از مبارزه سیستم ایمنی بدن با میکروب ها است تب بالا می تواند نمایانگر یک عفونت باکتریایی در بدن باشد. در این صورت، آنتی بیوتیک ممکن است مورد نیاز باشند.

سینه پهلو. تعیین اینکه آیا علت عفونت ریه، ویروسی یا باکتریایی است بسیار دشوار می باشد. علائم سینه پهلو معمولا با تب، سرفه، تنگی نفس و یا استفراغ شروع می شود. از آنجا که نوزادان در اثر این بیماری معرض خطر بیشتری هستند ،متخصصان اطفال غالبادر این موارد آنتی بیوتیک تجویز می کنند حتی اگر به باکتریایی بودن عفونت یقین نداشته باشند.

سیاه سرفه. آنتی بیوتیک ها زمانی که در هفته اول یا دوم بیماری تنفسی هنگامی که علائم اولیه ای چون سرفه خفیف یا تب دیده می شود و علائم سیاه سرفه پدیدار نشده اند موثرتر خواهند بود

عفونت های گوش. اگر کودک شما دارای عفونت گوش باشد، پزشکتان ممکن است 7 تا 14 روزآنتی بیوتیک تجویز نکند تا ببیند آیا مشکل برطرف می شود یا خیر. اما نوزادان در این مورد استثنا هستند زیرا آنها نمی توانند به شما بگویند که چه میزان درد را تحمل می کنند. به همین دلیل متخصصین اطفال برای نوزادان آنتی بیوتیک تجویز می نمایند. علائمی که نشان می دهد کودک شما ممکن است عفونت گوش داشته باشد شامل کشیدن گوش، تحریک پذیری بیش از حد یا گریه، مشکلات خواب و تب بالا است.

عفونت های دستگاه ادراری. این عفونت ها زمانی رخ می دهد که باکتری های مدفوع یا دیگر باکتری ها وارد مثانه یا کلیه شوند. تب معمولا تنها نشانه این عفونت در نوزادان است اما علائم دیگری چون تحریک پذیری، اسهال و استفراغ نیز ممکن است مشاهده شود. آزمایش ادرار در آزمایشگاه می تواند تشخیص پزشک را تایید و مشخص کند کدام باکتری ها عامل به وجود آمدن آن بوده اند. این مسئله به پزشکان کمک می کند تا بهترین آنتی بیوتیک را برای هدف قرار دادن باکتری های خاص انتخاب نمایند.

عفونت های دیگر. نوزادان به ندرت گلودرد استرپتوکوکی (گلودردی که با علائمی چون تب، درد و مشکلات گوارشی همراه است) یا عفونت سینوسها(احتقان بیش از حد بینی همراه با تب و سرفه) که به آنتی بیوتیک نیاز دارند را تجربه می کنند.

آیا دادن آنتی بیوتیک به نوزادان کار درست و ایمنی است؟

همانند تمامی داروها، آنتی بیوتیک ها نیز می توانند عوارض جانبی و مشکلاتی چون موارد زیر را به وجود آورند:

واکنش های حساسیتی. از هر 100 کودک تنها 5 نفر نسبت به آنتی بیوتیک حساسیت های شدید نشان می دهند. اغلب کهیر زده، ورم کرده و خارش خواهند داشت. البته پزشکان معتقدند قرمزی، کهیر یا خارش بیشتر مربوط به عفونت های ویروسی است تا واکنش های دارویی. با این حال، اگر کودک شما هنگام  مصرف آنتی بیوتیک دچار جوش و قرمزی شد حتما به پزشک وی اطلاع دهید.

اثرات جانبی. حدود یک نفر از هر 10 کودک عوارض جانبی مصرف آنتی بیوتیک را تجربه می کند. شایعترین این موارد عبارتند از اسهال، تهوع و دل درد. طبق نظر پزشکان، از آنجایی که آنتی بیوتیک علاوه بر هدف قراردادن باکتری های مضر، باکتری های مفید در روده را  نیز تحت تاثیر قرار می دهد معمولا چنین مواردی دیده می شود.

مقاومت آنتی بیوتیکی. هرچه آنتی بیوتیک های مصرفی در سال بیشتر شوند، داروهای خاص اثر کمتری در از بین بردن باکتری های خاص خواهند داشت. چنین پدیده ای با عنوان مقاومت آنتی بیوتیکی شناخته می شود و دلیل اصلی احتیاط پزشکان در تجویز آنتی بیوتیک در حال حاضر به شمار می رود.

آنتی بیوتیک ها با چه سرعتی اثر می گذارند؟

بیشتر کودکان ظرف 48 ساعت تا 72 ساعت از آغاز درمان احساس بهتری پیدا می کنند اما بسیار اهمیت دارد که دارو دقیقا برای مدتی که پزشک تجویز کرده به کودک داده شود حتی اگر به نظر بسیار سالم تر و سرحال تر آید. متوقف کردن زودهنگام دارو ممکن است باعث بازگشت عفونت شود. در این هنگام ممکن است پزشک برای تحت کنترل درآوردن بیماری ناگزیر به تجویز آنتی بیوتیک های قویتری شود زیرا باکتری ها نسبت به داروی اول مقاومتر گشته اند.