پژوهشگران دانشگاه آیووا با ترکیب دو دارو و یک نانوذره موفق به تولید دارویی شدند که می‌تواند برای از بین بردن سلول‌های مقاوم در برابر داروی شیمی‌درمانی مورد استفاده قرار گیرد. نتایج اولیه روی موش‌های آزمایشگاهی موفقیت‌آمیز بود.
به گزارش بهداشت نیوز، پژوهشگران دانشگاه آیووا با ترکیب دو دارو و یک نانوذره موفق به تولید دارویی شدند که می‌تواند برای از بین بردن سلول‌های مقاوم در برابر داروی شیمی‌درمانی مورد استفاده قرار گیرد. نتایج اولیه روی موش‌های آزمایشگاهی موفقیت‌آمیز بود.
روش استاندارد شیمی‌درمانی مبتنی بر وارد کردن داروی شیمی‌درمانی به جریان خون است. این دارو در بدن به حرکت در آمده و به سلول‌های سرطانی حمله می‌کند. سلول‌های سرطانی به دلیل تکثیر بالا به شدت از این داروها تأثیرپذیر می‌شوند، البته سلول‌های سالم نیز دچار مشکلاتی می‌شوند.
محققان دانشگاه آیووا موفق به ارائه‌ی روشی شدند که با استفاده از آن می‌توان تومور سرطانی را با استفاده از نانوذرات مورد هدف قرار داد. آن‌ها داروی شیمی‌درمانی و نانوذرات را با هم ترکیب کردند و بدون این که سلول‌های سالم آسیب ببینند، سلول سرطانی را مورد هدف قرار دادند.
برخی سرطان‌ها نسبت به داروی شیمی‌درمانی مقاوم هستند؛ چرا که سلول‌های تومور جهشی به نام p53 پیدا می‌کنند. با این جهش سلول سرطانی در مقابل دارو مقاوم می‌شود. دارویی به نام nintedanib برای مقابله با این جهش ژن تولید شده‌است. محققان این دارو را با داروی شیمی‌درمانی ترکیب کرده و از آن برای درمان سرطان‌های مختلفی نظیر پانکراس، ریه، پستان و تخمدان استفاده کردند. این دو دارو با کمک هم سلول‌هایی که در مقابل داروی شیمی‌درمانی مقاوم هستند را هدف قرار می‌دهد. یکی از این داروها عملکرد جهش p53 را تحت تأثیر قرار می‌دهد و دیگری منجر به از بین رفتن سلول می‌شود.
قدم بعدی، اصلاح این دارو به‌گونه‌ای است که بتواند مانع از حمله‌ی آن به سلول‌های سالم شود؛ برای این کار از نانوذرات استفاده می‌شود. محققان این داروها را به نانوذرات متصل کردند. در نهایت ابعاد محصول نهایی کمتر از 175 نانومتر شد. این نانوذرات به سادگی از حفره‌های روی رگ‌های موجود در تومور سرطان وارد سلول‌های سرطانی می‌شوند. به‌دلیل فقدان این حفره‌ها روی رگ‌های سلول‌های سالم، این دارو روی آن‌ها تأثیر منفی ندارد.
این ساختار دارویی روی موش‌های آزمایشگاهی مورد آزمایش قرار گرفت و نتایج قابل توجهی به‌دست آمد، به‌طوری که موش‌ها که در روش‌های قبلی تا 43 روز زنده ماندند، در این روش 51 روز دوام آوردند.نتایج این پروژه در قالب مقاله‌ای در نشریه‌ی Nature Nanotechnology به‌چاپ رسیده است.
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.