پروازهای طولانی مدت اغلب همراه با برخی نگرانی های بهداشتی است بخصوص زمانی که مسافران مسن تر هستند و یا با شرایط خاص اقدام به مسافرت می کند.
به گزارش بهداشت نیوز، در اینجا برخی از مشکلات ناشی از مسافرت های هوایی طولانی مدت و اقدامات احتیاطی در مورد آنها بیشتر معرفی شده است.
ترومبوز ورید عمقی: کارشناسان همیشه در مورد خطر لخته شدن خون در پاها هنگام مسافرت هوایی هشدار می دهند. عدم فعالیت طولانی مدت و هوای خشک داخل کابین خطر ابتلا به این عارضه را افزایش می دهد. عدم فعالیت طولانی مدت گرد خون را کند می کند و اجازه می دهد که یک لخته کوچک در ساق پا ایجاد شود. سرطان، بیماری های قلبی، عفونت، حاملگی، و چاقی بعلاوه آسیب های اخیر مانند جراحی و سیگار کشیدن خطر ابتلا به این عارضه را بیشتر می کند. به این عوامل خطر باید مصرف داروهای ضد بارداری و داروهای هورمون درمانی جایگزین را نیز باید اضافه کرد. ترومبوز ورید عمقی همراه با درد و تورم در اطراف یا زیر محل لخته است و پوست آن ناحیه نیز ممکن است قرمز و یا مایل به آبی شود. اگر هر کدام از این علائم را دارید حتما به پزشک مراجعه کنید و او را در جریان مسافرت هوایی خود قرار دهید. شرایط بالقوه خطرناک ترومبوز ورید عمقی، آمبولی ریوی است که با تنفس سریع، درد در هنگام تنفس و درد در قفسه سینه به همراه تب و غش خود را نشان می دهد. این حالت یک اورژانس پزشکی است. مسافران هوایی برای کاهش خطر ابتلا به ترومبوز ورید عمقی این اقدامات را انجام دهند:
اگر در معرض خطر خونریزی قرار ندارید و می توانید آسپیرین را تحمل کنید، از آسپرین بچه 81 میلی گرمی یک یا نیم ساعت قبل از پرواز استفاده کنید.
لباس های گشاد و یا کفش راحت بپوشید.
در حالت نشسته پاهای خود را به مدت طولانی روی هم نیندازید.
از صندلی بلند شوید و در راهروی هواپیما هر یک ساعت یک بار راه بروید. اگر باردار هستید، حتما باید تحرک داشته و یا صندلی مخصوص داشته باشید.
نوشیدن حداقل 8 اونس آب در هر ساعت و جلوگیری از نوشیدن الکل، نوشیدنی های کافئین دار و غذاهای شور بسیار مهم است.
فضای زیر صندلی خود را خالی نگه دارید تا بتوانید پاها و مچ پا را هر از گاهی ورزش دهید.
اگر هر کدام از عوامل خطر ترومبوز ورید عمقی را دارید با پزشک خود مشورت کنید. او ممکن است استفاده از جوراب های حمایتی یا ساق بلند را برای اجتناب از ابتلا به این عارضه پیشنهاد کند.
اگر مبتلا به یک بیماری ریوی هستید، مانند بیماری انسدادی مزمن ریه یا بیماری های قلبی عروقی، ممکن است در ارتفاع زیاد که اکسیژن 5 تا 10 درصد کمتر از حد طبیعی استف نیاز به اکسیژن مکمل داشته باشید. قبل از پرواز در این مورد حتما با پزشک تان مشورت کنید.
درد گوش: در طول فرود و برخاست هواپیما، تغییرات فشار هوای داخل کابین، منجر به اخلال در تعادل فشار بین گوش خارجی و گوش میانی می شود. بسیاری از مردم در این هنگام احساس درد در گوش می کنند. در این میان گر چه اغلب اوقات روش هایی مانند خمیازه کشیدن، آدامس جویدن یا عمل بلعیدن می تواند این حالت را اصلاح کند اما موارد شدید گرفتگی گوش در هواپیما ممکن است نیاز به درمان های پزشکی داشته باشند. معمولا شما می توانید خودتان گرفتگی گوش را برطرف کنید. در صورتی که احساس ناراحتی، پری گوش یا شنیدن صداهای مبهم بیش از چند ساعت به طول انجامد یا هر یک از علایم و نشانه های تشدید را تجربه کردید به پزشک مراجعه کنید. پزشک به شما داروهایی می دهد تا وضعیتی را که موجب عملکرد ناقص مجرای استاش شده است اصلاح کند. این داروها شامل اسپری بینی دکونژستانت، دکونژستانت خوراکی و آنتی هیستامین های خوراکی می شوند.
در هنگام بلند شدن یا به زمین نشستن هواپیما خمیازه بکشید یا چیزی ببلعید. این کارها ماهیچه های مجرای استاش را فعال کرده و موجب باز شدن مجرای استاش می شوند.
در هنگام بلند شدن یا نشستن هواپیما نخوابید.
در هنگام سرماخوردگی، سینوزیت، احتقاق بینی یا عفونت گوش پرواز نکنید. در صورتی که اخیرا گوش خود را جراحی کرده اید قبل از پرواز با پزشک خود مشورت کنید.
اگر حساسیت دارید، داروی ضد حساسیت خود را یک ساعت قبل از پرواز مصرف کنید.
آب کافی بنوشید. مصرف آب کافی از تحریک مجراهای بینی و گلو جلوگیری کرده و به عملکرد بهتر مجرای استاش کمک می کند.
منبع: آوای سلامت
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.