پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی مشهد موفق به ساخت سیستم دارورسانی هدفمندی شده‌اندکه نسبت به نمونه تجاری آن عملکرد بهتری دارد. این سیستم که به منظور درمان سرطان سینه طراحی شده، به میزان بسیار مطلوبی از رشد تومور جلوگیری نموده و نیمه عمر داروی ضدسرطان را در خون افزایش می دهد.
به گزارش بهداشت نیوز، سرطان سینه یکی از شایع‌ترین سرطان در میان زنان است و رتبه دوم مرگ ناشی از سرطان به این بیماری نسبت داده شده است. جراحی، پرتودرمانی، شیمی و هورمون درمانی از راهکارهایی است که در مراحل مختلف درمان سرطان سینه استفاده می‌شود.
دوستاکسل (DTX) یک داروی ضدسرطان است که معمولاً به صورت تنها و یا ترکیبی با داروهای دیگر در درمان سرطان سینه استفاده می‌شود.
دکتر مونا علی بلندی پژوهشگر دانشگاه علوم پزشکی مشهد، در خصوص ضرورت تحقیق صورت گرفته گفت: در حال حاضر فرم تجاری DTX با نام تاکسوتر در بازار موجود است. از آنجا که در این فرم موادی از قبیل توئین 80 و اتانول به عنوان حلال مورد استفاده قرار می‌گیرد، اثرات سوء جدی همچون افزایش حساسیت و واکنش‌های التهابی را به دنبال دارد. جهت غلبه بر این عوارض جانبی روش‌های نوینی از جمله استفاده از نانوحامل‌ها توسعه یافته‌است. در این مطالعه نیز هدف ما تهیه یک سیستم دارورسانی هوشمند با خواص درمانی اصلاح شده برای حمل این دارو بوده است.
به گفته این محقق، در سال‌های اخیر توجه بسیاری از محققان به استفاده از انواع نانوحامل‌های دارویی پلیمری و یا ساختار‌های شبیه به آن‌ها همچون لیپوزوم‌ها و میسل‌های پلیمری جهت کپسوله کردن داروی ضد سرطان جلب شده است. این نانوحامل‌ها عموماً به صورت همزمان ویژگی آبدوست و آبگریز را در خود دارند. با این حال، وزیکول‌های پلیمری خودتجمعی نسبت به این نانوحامل‌ها از مزایای دیگری از جمله پایداری بالا برای جلوگیری از نشت مواد دارویی، زمان گردش طولانی مدت در خون و بهبود خواص انتشار کنترل شده برخوردارند.
علی بلندی در ادامه افزود: در این مطالعه داروی دوستاکسل در نانوساختارهای خودتجمعی پلیمری زیست سازگار و زیست تخریب پذیر (بر پایه دکستران-پلی لاکتاید-کو-گلایکولاید) بارگیری شده است. از طرفی این سیستم خودتجمعی با اسید فولیک نیز هدفمند شده است. در واقع ضمن افزایش حلالیت داروی دوستاکسل، بارگیری در ساختار نانوذره‌ای، هدفمند نمودن آن و پوشش سطح نانوذره با پلیمر دکستران خواص درمانی این عامل درمانی به طرز قابل ملاحظه‌ای بهبود یافته است.
نتایج به دست آمده از آزمایش‌های برون و درون تنی بر روی مدل سرطان سینه ، نشان دهنده اثرات بسیار مطلوب فرمولاسیون تهیه شده و حاکی از عملکرد کارآمدتر آن نسبت به داروی تجاری تاکسوتر است. در واقع این سیستم دارویی هدفمند، حمل غیر اختصاصی دارو را به بافت‌های سالم کاهش می‌دهد. همچنین تجمع توموری این فرمولاسیون بالا بوده و نیمه عمر دارو و مدت زمان باقی ماندن دارو در خون افزایش یافته است.
این تحقیقات توسط دکتر مونا علی بلندی،دکتر محمد رمضانی، دکتر خلیل آبنوس، دکتر فرزین هادیزاده و دکتر سید محمد تقدیسی حیدریان- اعضای هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد- صورت گرفته و نتایج آن در مجله Journal of Controlled Release (جلد 241، سال 2016، صفحات 45 تا 56) با ضریب تاثیر 7.441 (Impact Factor=7.441) منتشر شده است.(ایرنا)
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.