اگر از ۲۰ پزشک متخصص روانپزشکی این سوال را بپرسید، به راحتی میتوانید ۲۰ پاسخ مختلف دریافت کنید. این عدم هماهنگی بدان معنا نیست که پزشکان به خوبی آموزش ندیده اند یا حافظه ضعیفی دارند. بلکه نشان دهنده این است که این سوال اساسی توسط تحقیقات روانپزشکی عمدتا نادیده گرفته می شود.
به گزارش بهداشت نیوز، اگر از ۲۰ پزشک متخصص روانپزشکی این سوال را بپرسید، به راحتی میتوانید ۲۰ پاسخ مختلف دریافت کنید. این عدم هماهنگی بدان معنا نیست که پزشکان به خوبی آموزش ندیده اند یا حافظه ضعیفی دارند. بلکه نشان دهنده این است که این سوال اساسی توسط تحقیقات روانپزشکی عمدتا نادیده گرفته می شود.
بیماری روانی خیلی بیشتر از آنچه ممکن است فکر کنید، کودکان را تحت تاثیر قرار میدهد.
اما این یک سوال مهم است. اگر بخواهیم ارزیابی کنیم که چگونه نیازهای بهداشت روانی کودکان را برآورده سازیم، باید بدانیم که چه تعداد نیاز به کمک دارند. همچنین پاسخ از پیامدهای عمیق برای بهترین روشهای پیشگیری و درمان و حتی پذیرش عمومی بیماری روانی برخوردار است. با این حال، پرونده های پزشکی کمک کمی میکنند، زیرا تصویری غالبا ناکافی از میزان فروانی بیماری های روانی مانند افسردگی و اضطراب ارائه می دهند. در این میان، سازمان های دولتی مانند مؤسسات ملی سلامت به طور مرتب میزان بیماری های روانپزشکی را پیگیری نمی کنند، زیرا پیگیری معمول پیرامون چنین مقیاس های بزرگی شامل مصاحبه های تشخیصی گسترده می باشد و بسیار پر هزینه است.
در ایالات متحده، پاسخ هایی که داریم از مجموعه ای متنوع از اپیدمیولوژیست های روانپزشکی در سراسر کشور به دست آمده اند. برآوردهای چنین مطالعاتی، بر اساس این که آیا نمونه مورد نظر شهری یا روستایی است، نوع مصاحبه کننده، یا اینکه محققان با کودکان، والدین یا هر دو، مصاحبه می کنند و اینکه کدام بیماری ها ارزیابی می شوند، تا حدی متفاوت هستند.
با این وجود، برخی از الگوهای همیشگی آشکار شدند: گزارشی که اخیرا توسط آکادمی ملی علوم منتشر شد نتایج بیش از ۵۰ مطالعه اجتماعی را خلاصه کرد و نشان داد که در هر زمان مفروض حدود ۱۷ درصد از کودکان ایالات متحده – تقریبا ۱ از ۶ نفر- با معیارهای اختلال روانپزشک عمومی مواجه هستند. با حدود ۷۳ میلیون کودک زیر ۱۸ سال در ایالات متحده آمریکا، این مسئله نشان می دهد که بیش از ۱۰ میلیون کودک در هر لحظه تحت تاثیر این بیماری قرار گرفته اند.
اما این برآوردها یک تصویر لحظه ای را نشان می دهند: این برآورد تنها شامل کسانی است که در لحظه ای معین در زمان بیمار هستند. از منظر سلامت عمومی در نظر گرفتن بررسی طولانی و کشف اینکه چه تعداد از کودکان در بخشی از زمان در دوران کودکی در معرض بیماری روانی هستند، حائز اهمیت است.
همانطور که معلوم است، این یک نظر قطعی نیست. تعداد کمی از مطالعات، از جمله گروه تحقیقاتی خود ما، چند سال سلامت کودکان، و میزان ریسک بیماری های روانی در دوران کودکی در همان کودکان را پیگیری کرده اند. این مطالعات نشان می دهند که بیماری روانی بسیار رایج تر از چیزی است که بسیاری از افراد فکر میکنند. کار ما با مطالعه بزرگ مونتین اسموکی نشان داد که ۶۰ درصد از کودکان تا دوران بلوغ با اختلالات روانی روبرو هستند. این اختلالات شامل طیف گسترده ای از بیماری ها هستند، از جمله بیماری های نادر مانند اوتیسم یا اسکیزوفرنی تا بیماری های شایع تر مانند افسردگی، اضطراب و سوء مصرف مواد.
این تجزیه و تحلیل قابل توجه نشان دهنده تغییرات اساسی در چشم انداز بیماری های روحی دوران کودکی می باشد: بیماری روانی در دوران کودکی غیر معمول یا نادر نیست. برعکس، بیماری های روانی، به ویژه اختلالاتی نظیر افسردگی و اضطراب، به اندازه بیماری های جمسی دوران کودکی شایع هستند.
حتی این تجزیه و تحلیل ها ممکن است تعداد کودکان مبتلا به بیماری روانی را کم برآورد کنند. ما این موضوع را در مقالات آینده بررسی خواهیم کرد.
منبع: راستینه
نظراتی که حاوی توهین یا افترا به اشخاص ،قومیت ها ،عقاید دیگران باشد و یا با قوانین کشور وآموزه های دینی مغایرت داشته باشد منتشر نخواهد شد - لطفاً نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.